Jambu
Door: Alexandra
Blijf op de hoogte en volg Alexandra
04 April 2012 | Burundi, Bujumbura
Bon,
Burundi; op de DCR na het armste land ter wereld. Wel rijk aan groen en water, maar kostbare grondstoffen vind je hier niet. Ook de bomen worden nooit meer dan een pols dik en landbouw is met het ongelijke oppervlak bijna onmogelijk. Desalniettemin een verschrikkelijk mooi land met vriendelijke mensen. Gedurende een bezoek aan het binnenland dat ik de afgelopen drie dagen heb gedaan, heb ik me meerdere malen gezegend gevoeld dat ik dit allemaal mag meemaken.
Veel eigenaardigheden zijn me hier nog niet opgevallen, misschien omdat het zo'n andere wereld is dat het even op me in moet werken voordat ik dergelijke kleinigheden opmerkt.
De grote stad, Bujumbura, waar ik bij de Brarudi brouwerij werk, telt ongeveer een (1) miljoen inwoners, maar toch zijn er niet meer dan vijf gebouwen met een lift. Stroom krijgt men in de stad om de dag (in het binnenland helemaal nauwelijks) en water haal je bij de pomp in de straat. Het contrast kan dan ook niet veel groter zijn met onze riante Franse villa met warm stromend water en licht, waar tussen de middag de tafel op de veranda gedekt is voor twee gangen en koffie toe en we voor we weer aan het werk gaan een dutje doen in onze ge-airconditionede kamers.
Voor de brouwerij ben ik bezig met een het implementeren van een nieuwe salesstragegie. Mijn voorganger heeft dit al gedaan in Bujumbura en het is mijn verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat dit up-country (zoals ze het binnenland hier noemen) ook goed gebeurd. De afgelopen drie dagen dus overleg gehad met de salesrepresentatives in midden, oost en zuid en nu proberen om zo snel en gestroomlijnd mogelijk over te stappen. Een grote uitdaging in een land waar afspraken nauwelijks te maken zijn (niet uit onwil maar eerder uit onkunde) maar zeker ook een leuke uitdaging. Ik ga proberen jullie op de hoogte te houden!
Burundi; op de DCR na het armste land ter wereld. Wel rijk aan groen en water, maar kostbare grondstoffen vind je hier niet. Ook de bomen worden nooit meer dan een pols dik en landbouw is met het ongelijke oppervlak bijna onmogelijk. Desalniettemin een verschrikkelijk mooi land met vriendelijke mensen. Gedurende een bezoek aan het binnenland dat ik de afgelopen drie dagen heb gedaan, heb ik me meerdere malen gezegend gevoeld dat ik dit allemaal mag meemaken.
Veel eigenaardigheden zijn me hier nog niet opgevallen, misschien omdat het zo'n andere wereld is dat het even op me in moet werken voordat ik dergelijke kleinigheden opmerkt.
De grote stad, Bujumbura, waar ik bij de Brarudi brouwerij werk, telt ongeveer een (1) miljoen inwoners, maar toch zijn er niet meer dan vijf gebouwen met een lift. Stroom krijgt men in de stad om de dag (in het binnenland helemaal nauwelijks) en water haal je bij de pomp in de straat. Het contrast kan dan ook niet veel groter zijn met onze riante Franse villa met warm stromend water en licht, waar tussen de middag de tafel op de veranda gedekt is voor twee gangen en koffie toe en we voor we weer aan het werk gaan een dutje doen in onze ge-airconditionede kamers.
Voor de brouwerij ben ik bezig met een het implementeren van een nieuwe salesstragegie. Mijn voorganger heeft dit al gedaan in Bujumbura en het is mijn verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat dit up-country (zoals ze het binnenland hier noemen) ook goed gebeurd. De afgelopen drie dagen dus overleg gehad met de salesrepresentatives in midden, oost en zuid en nu proberen om zo snel en gestroomlijnd mogelijk over te stappen. Een grote uitdaging in een land waar afspraken nauwelijks te maken zijn (niet uit onwil maar eerder uit onkunde) maar zeker ook een leuke uitdaging. Ik ga proberen jullie op de hoogte te houden!
-
06 April 2012 - 10:05
Tante Jet:
heel spannend allemaal Alexandra.. denk veel aan je . zo ver weg in Burundi!
heel speciaal dat je dit allemaal onderneemt..
dikke xxxx -
07 April 2012 - 09:55
'tante' Christel:
Wat schrijf je toch heerlijk!!! Je bent inderdaad gezegend en heel fijn dat je je daar zo bewust van bent.. Des te meer geniet je ervan!
Ik ben ook trots op je hoor, je doet het toch maar allemaal mooi!!
Voorzichtig zijn daar, dikke kus -
25 Juli 2012 - 17:40
Tante Jet:
we tellen de dagen af....!
en ben heel benieuwd naar al je fotos en verhalen!
kus xxxxx
als het goed is komen gaby en je vader inderdaad naar je toe schat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
