Mi stima Kòrsou

Lieve leesvrinden,
Het leek mij weer eens tijd voor een update over het reilen en zeilen hier. (Eigenlijk ben ik nog redelijk steady met de updates geloof ik).
Aankomend weekend is het carnaval in Curaçao en dat betekent uiteraard veel gefeest en gezuip. In de lokale krant worden ouders zelfs uitgebreid gewaarschuwd ook op hun kinderen te letten deze dagen en de kleintjes ieder geval te voorzien van genoeg te drinken en een plekje om te rusten... Dit soort berichten verontrusten mij altijd lichtelijk, want meestal is de overheid hier niet zo bemoeiing. Als ze dus noodzaak zien voor danig serieuze waarschuwingen dan kun je ervan uitgaan dat het menig pa en ma tijdens carnaval aan enig rationeel denkvermogen ontbreekt en dat geeft zeker ook indicaties voor het gedrag van overige eilandbewoners. Gelukkig houdt carnaval ook in: een extra dag vrij! Vandaar aangesloten bij Marloes die voor het weekend goedkope tickets naar Valencia, Venezuela had gevonden. Nog nooit op het vasteland van Zuid-Amerika geweest dus dat leek me een welkome afwisseling.
Gelukkig wordt dinsdag avond de carnavals optocht ter afscheid nog een laatste maal herhaald dus als ik die meepak mis ik eigenlijk niets.

Ondertussen zijn mijn ouders geweest en voelt het alsof ik hier al maanden zit. Met de parentes was het heel gezellig en samen lekker veel restaurantjes uitgeprobeerd en cultureel verantwoord het maritiem museum bezocht. Helaas hadden ze wel echt de meest regenachtige twee weken van het jaar te pakken maar tussendoor is het dan nog steeds heerlijk.
Maarja, met betrekking tot mijn voortdurende verblijf hier wordt het toch tijd voor de grote vraag; heb ik eilandkoorts? Deze medische toestand wordt toegeschreven aan bezoekers (voornamelijk stagiaires) die hier na plus-minus zes weken nooit meer weg willen...
Ik weet het niet, het is hier zooo lekker... Weinig verplichtingen, altijd verzekerd van lekker weer als je vrij hebt, alles buiten! Maar het blijft wel kriebelen… Dat het hier ver weg is en je nergens heen kunt heb ik voor mezelf al naar het land der fabelen verwezen (zie weekendtrip naar Valencia) en vanuit Nederland kun je weliswaar binnen 4 uur in Parijs zijn, maar heb ik dat afgelopen jaar welgeteld een (1) keer gedaan! Desalniettemin mis ik een filmhuis, theater, opera, familie, wijnbarren, het bos, winkels etc. etc..
En weegt het lekkere weer daar tegenop? Voorlopig in ieder geval wel en ik wil ook zeker nog terug, maar eigenlijk zou het ideaaler zijn om hier vier maanden per jaar te zitten, als het 'thuis' in Nederland bar en boos is. Dan nog is het de vraag of het hier beter is dan Singapore, Mauritius, Thailand, Californie, Argentinië, Zuid-Afrika etc etc. So much to see!
Nu weer tijd voor ontspanning na deze mentale zelf-evaluatie: happy hour vrijdagmiddag borrel met de voetjes in het warme zand, in het licht van de ondergaande zon;)
Ayo!