Mi ta biba na Willemstad
Door: Alexandra
Blijf op de hoogte en volg Alexandra
26 Januari 2012 | Nederland, Amsterdam
Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik de trouwe lezers (lezers, heb ik überhaupt lezers? Naja, voor mezelf is dit ook een goede exercitie) het een en ander heb bericht over het leven hier op het eiland. Het gaat normaal gesproken zo: je neemt je voor om in ieder geval elke week wat te schrijven, dat houd je twee weken vol… en dan is het zogenaamd ‘druk, druk, druk.’
Het tegendeel is hier eigenlijk waar, het tempo is nog steeds dushi maar het strand is gewoon te verleidelijk om achter m’n computertje te kruipen voor een update. Vanaf ons dakterras nu dus dan maar weer.
Waar waren we gebleven?
De afwerking van lijstjes wil nog niet erg vlotten. Wel dit keer echt een hele lekkere bbq verwezenlijkt op het strand met zelfgemaakt (althans door Set) vuur. Deze bbq wilde we natuurlijk op een verlaten strandje houden waar je ook daadwerkelijk een fikkie mocht stoken dus daarvoor waren we enige kilometers van de verharde weg af geraakt (wat ik niet eens mag met mijn ouwe Subaru) naar San Juan en toen ik voor de laatste 100m zag dat we onder zeker meer dan 15% naar beneden moesten stelde ik wijselijk voor dat we de auto boven zouden laten staan en het eten (+dive gear e.d.) even zelf naar beneden zouden brengen. Maar Das, de grote Amerikaanse Leger Neger die gezellig een dagje met ons meeging, was ervan overtuigd dat ik prima naar beneden kon rijden en dat we aan het eind van de dag zonder moeite ook weer boven zouden geraken. In de categorie ‘epic fail’ heeft dit idee het niet slecht gedaan. Toen we rond een uurtje of 5 weer naar huis wilde (Das wilde basketball zien en wij wilde naar Wet ’n Wild happy hour) hebben we er twee uur over gedaan om uiteindelijk met spierkracht de auto naar boven te krijgen. Dit echter pas nadat de carrosserie er van het rondvliegend grind net zo uit was gaan zien als de wegen hier en Das de Suba een klapband had bezorgd. Oh en ik had werkelijk zoveel muggenbulten verzameld (ondanks spray) dat ik van het gif twee nachten heb liggen hallucineren. Uiteindelijk wel nog bij Wet ’n Wild aangekomen en daar een mooi avondje beleefd. (Overigens wederom te laat voor het happy hour, ik schijn er een regelrechte gave voor te hebben om dat te missen!)
Het werk is nog steeds leuk en blijft gevarieerd, ben inmiddels ook expert op zeerechtgebied! Afgelopen vrijdag naar een jonge balie feest op het strand geweest, is weer eens wat anders dan een muffe kroeg in Amsterdam Zuid. Die stagiaires hebben het hier zo slecht nog niet! Gisteren ook m’n eerste loon ontvangen, een handgeschreven check die zo nostalgisch aandoet dat ik het bijna zonde vind om hem te cashen…
Waar ik vooral ook elke dag van kan genieten is het schattige vrouwtje dat met paars gepermanent haar (ja, werkelijk!) door het kantoor scharrelt en overal een beetje commentaar op levert, af en toe koffie zet en voornamelijk zit uit te puffen op een van de luie stoelen in de gang, seriously easy going!
Vorige week ook m’n ouders mogen verwelkomen die zaterdag aangekomen zijn en in het Hilton vertoeven. Zij hebben tot gisteren enkel stortregen gehad, maar gelukkig is het vandaag eindelijk weer mooi weer! Ze toeren zelf het eiland rond in een oude 2cv als ik aan het werk ben en ’s avonds gaan we lekker eten en drinken. Van het weekend een jeep safari gepland en een tochtje naar Klein Korsou en voor de rest gewoon genieten uiteraard! Al met al begin ik aardig gewend te raken aan het ritme hier, zal dus ook wel nog weer langer duren voor de volgende post… Te otro bia!
Het tegendeel is hier eigenlijk waar, het tempo is nog steeds dushi maar het strand is gewoon te verleidelijk om achter m’n computertje te kruipen voor een update. Vanaf ons dakterras nu dus dan maar weer.
Waar waren we gebleven?
De afwerking van lijstjes wil nog niet erg vlotten. Wel dit keer echt een hele lekkere bbq verwezenlijkt op het strand met zelfgemaakt (althans door Set) vuur. Deze bbq wilde we natuurlijk op een verlaten strandje houden waar je ook daadwerkelijk een fikkie mocht stoken dus daarvoor waren we enige kilometers van de verharde weg af geraakt (wat ik niet eens mag met mijn ouwe Subaru) naar San Juan en toen ik voor de laatste 100m zag dat we onder zeker meer dan 15% naar beneden moesten stelde ik wijselijk voor dat we de auto boven zouden laten staan en het eten (+dive gear e.d.) even zelf naar beneden zouden brengen. Maar Das, de grote Amerikaanse Leger Neger die gezellig een dagje met ons meeging, was ervan overtuigd dat ik prima naar beneden kon rijden en dat we aan het eind van de dag zonder moeite ook weer boven zouden geraken. In de categorie ‘epic fail’ heeft dit idee het niet slecht gedaan. Toen we rond een uurtje of 5 weer naar huis wilde (Das wilde basketball zien en wij wilde naar Wet ’n Wild happy hour) hebben we er twee uur over gedaan om uiteindelijk met spierkracht de auto naar boven te krijgen. Dit echter pas nadat de carrosserie er van het rondvliegend grind net zo uit was gaan zien als de wegen hier en Das de Suba een klapband had bezorgd. Oh en ik had werkelijk zoveel muggenbulten verzameld (ondanks spray) dat ik van het gif twee nachten heb liggen hallucineren. Uiteindelijk wel nog bij Wet ’n Wild aangekomen en daar een mooi avondje beleefd. (Overigens wederom te laat voor het happy hour, ik schijn er een regelrechte gave voor te hebben om dat te missen!)
Het werk is nog steeds leuk en blijft gevarieerd, ben inmiddels ook expert op zeerechtgebied! Afgelopen vrijdag naar een jonge balie feest op het strand geweest, is weer eens wat anders dan een muffe kroeg in Amsterdam Zuid. Die stagiaires hebben het hier zo slecht nog niet! Gisteren ook m’n eerste loon ontvangen, een handgeschreven check die zo nostalgisch aandoet dat ik het bijna zonde vind om hem te cashen…
Waar ik vooral ook elke dag van kan genieten is het schattige vrouwtje dat met paars gepermanent haar (ja, werkelijk!) door het kantoor scharrelt en overal een beetje commentaar op levert, af en toe koffie zet en voornamelijk zit uit te puffen op een van de luie stoelen in de gang, seriously easy going!
Vorige week ook m’n ouders mogen verwelkomen die zaterdag aangekomen zijn en in het Hilton vertoeven. Zij hebben tot gisteren enkel stortregen gehad, maar gelukkig is het vandaag eindelijk weer mooi weer! Ze toeren zelf het eiland rond in een oude 2cv als ik aan het werk ben en ’s avonds gaan we lekker eten en drinken. Van het weekend een jeep safari gepland en een tochtje naar Klein Korsou en voor de rest gewoon genieten uiteraard! Al met al begin ik aardig gewend te raken aan het ritme hier, zal dus ook wel nog weer langer duren voor de volgende post… Te otro bia!
-
26 Januari 2012 - 19:33
Kloot:
Klootje, lekker bezig daar!!!! Ik hoop niet dat ik ook veel last van de muggen ga krijgen. Heb hier nog n flesje met 100% deet dat zal toch wel helpen.
Hoop dat je pa en ma nu alleen nog maar het zonnetje hebben. Vinden ze het wel chil? Xxx -
26 Januari 2012 - 23:21
Stien:
Super leuk om te lezen!!!! Vind vooral de term 'Leger Neger' lekker klinken... ;) Is hij toevallig 35? Snel tijd voor een vlug skypje?? Kussen X -
27 Januari 2012 - 10:42
Gem:
Leuk hoor je verhalen! :)! Gezellig met de ouders? Veel plezier op Klein Korsou, smeer je goed in ;)! X
-
30 Januari 2012 - 18:45
Tjerk:
Top verhaal Lexxie! Geniet er nog maar even goed van. Tot in 't Nederlandse.. Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
