Vakantie met Jos en Gaby!

Dag 1: Zondag 12 augustus
De mannen komen zondag ochtend aan en worden opgehaald door de chauffeur. Zij regelen lekker een hotelletje en beleven al genoeg voordat ik pas om half 11 ‘s avonds (met een uur vertraging) land. Gezamelijk vertrekken we richting het luxueuze (euheum) Mat hotel & leisure centre, waar we nog lekker buiten wat drinken. Warmgehouden door vers aangestoken vuurkorven genieten we van een Bell biertje en gin/tonics. De hotellkamer is kaal met een bed, tv, bad en wastafel (geen wc) maar voldoet prima. Morgen weer vroeg op...

Dag 2: Maandag 13 augusuts
Vroeg uit de veren en op weg naar de supermarket (die volgens Road trip Uganda fully stocked zou moeten zijn) Wij vonden enkel frituurvet, peper&zout en twee eieren, dus maar een stukje doorgereden en vervolgens exact op de evenaar een lekker omeletje gegeten.
Om kwart voor 2 aankomst bij lake Mburo waar we gelijk om 2 uur voor een rondvaart in een boot van de Uganda Wildlife Authority konden springen. Heel veel nijlpaarden gezien en een paar kleine krokodilletjes. Enkele visarend paren, een eenzame verstoten waterbuffel en wat black-faced-monkies (?). toen we vervolgens (inmiddels half 4) wilden gaan lunchen bleek een tilapia filetje maar liefst anderhalf uur bereidingstijd te hebben (vangen, fileren, grillen I guess) dus namen we genoegen met een halve liter lauw bier een een bord friet. Daarna al game drivend door het park richting Mbarara vertrokken en vele apen, koeien, everzwijnen, impala’s en zebra’s gespot. Op de weg het park in een Baboon van verre gezien, maar die zouden we volgens onze driver nog genoeg tegenkomen, dus de foto ontbreekt vooralsnog.
De driver kende wel een hotellletje in Mbarara en voor weinig hadden we wederom koud water maar dit keer wel een werkende wc. ‘s Avonds gegeten in het Agip hotel, waar pap tot zijn grote verontwaardiging biefstuk met met hollandaise saus en.. pannekoeken kreeg (inderdaad een ietwat aparte combinatie). De volgende dag bleek tot ons grote geluk het water in het hotel ook nog warm te kunnen worden, luxe!

Dag 3: Dinsdag 14 augustus
Om 8 uur vertroken richting Kabale, al vrij ver in het het zuidwesten van Uganda. Daar kwamen we rond half 12 aan om te tanken, de verwarde verhalen van de driver te dubbelchecken by het tourism office en boodschappen te doen bij de supermarket (beter gestockt) bakker (heel bijzonder) en een kraampje langs de weg (lekker vers). Morgen naar de gorilla’s moeten we voor de zekerheid lunch meenemen en dat moet zelf gemaakt worden.
Vervolgens doorgereden naar lake Buyoni, een kratermeer waar geen bilharzia in voorkomt dus waar we gewoon kunnen zwemmen. Lekker geluncht met prachtig uitzicht en een verfrissende duik in het water genomen. De 4 meter hoge duikplank vonden Gaby en ik allebei iets te wiebelig om te riskeren.
Uiteindelijk komen we laat in de middag aan in Kisoro, de enige plek waarvan we volgens de driver gemakkelijk bij de gorilla’s konden komen. We slapen in Heritage, een klein guesthouse waar papa na veel gehassle en handen en voeten gebaren “chicken with bones” kreeg. Terwijl het gerecht dat Gibke en ik bestelde uiteindelijk precies dat bleek te zijn. Lekker gegeten en de volgende ochtend stond er zelfs om half 6 een ontbijtje klaar.

Dag 4: Woensdag 15 augustus D-DAY
5 uur op, aankleden en lunchpakketten smeren. Best wel vroeg, maar zo vol verwachting over de gorilla’s dat het ging (hoewel volgens de mannen mijn ochtendhumeur niet te harden is;).
Daarna op ons gemakje richting de gorilla’s getufd totdat de driver (Farouk) een afslag miste en we een dodemansrit beleefde om nog op tijd te komen. Bij de verzamelplaats kwamen we samen met de trekkers van 4 gorilla families. Ons was aangeraden een drager voor je tas te nemen, hoewel dat ons wat overdreven leek toch maar gedaan omdat die je ook konden helpen met klimmen en ik had geen wandelschoenen maar sneakers aan. Gaby weigerde uiteraard koppig, maar die is ook erg eigenwijs. Met onze gids Florence uiteindelijk van ‘s ochtends 9 tot ‘s avonds 6 uur door Bwindi Impenatrable forest gebanjerd, geklommen en gekropen.
Rond half 1 kwamen we aan bij het gorilla nest. Eerst konden we ze niet echt zien maar na een tijdje zijn ze een beetje aan je aanwezigheid gewend zijn en kijken je van 2 meter afstand recht aan. (Dit gaat ook beter nadat de rangers al het groen weg gehakt hebben). Men will be men en de mannetjes slaan dan ook regelmatig op hun borst om hun kracht tentoon te spreiden en ons eraan te herinneren dat ze je met een (1) klap tegen de vlakte hebben maar de hele ervaring blijft onverstelbaar prachtig.
Toen we uiteindelijk volledig uitgeput terugkwamen in het dorp (na weer twee uur in de auto) moesten we van de driver wisselen naar een ‘veel beter’ hotel. Dit was waarschijnlijk alleen omdat hij bij dit laatste hotel wel een gratis kamer kon krijgen maar we waren eigenlijk te moe om tegen te sputteren. Papa, die niet zo tevreden was over deze hotelwissel en erg moe van de trekking terwijl hij zich bovendien niet zo heel lekker voelde, uitte zijn ongenoegen tegen de hoteleigenaar met de volgende gevleugelde uitspraak: “Of course I’m grumpy, I had to walk 9 hours today, in Europe I never walk, I have ten cars!” De arme eigenaar begreep weinig van de torn die over hem afgeroepen werd;).

Dag 5: Donderdag 16 augustus
Vandaag staat Ishasha in het Queen Elizabeth National Park op het programma. Daar hopen we befaamde tree-climbing-lions te vinden. Onderweg had ik een route door Bwindi gepland over een onverharde weg, maar dit was volgens de driver een slecht idee. Na toestemming van pap en Gaby kon hij echter niet veel anders dan instemmen en dat was maar goed ook want deze route was echt genieten.
Rond 11 uur vonden we een prachtige lodge om met adembenemend uitzicht heerlijk te ontbijten. Toen weer verder gereden en na wat route issues kwamen we rond half 5 aan in het Ishasha basiskamp. Daar bemachtigde we de laatste 3 bedden in een echte kamer (gelukkig weer niet op de grond slapen) en leurde we Ranger Max mee voor een game drive. Max was ‘happy’ maar vond ons wel erg stil. De drive leek ook niet erg succesvol tot we op een gegeven moment een leeuw de weg over zagen steken. Gaby klikte met z’n nieuwe lens wel 500 foto’s binnen drie minuten maar toen de leeuw eenmaal in het gras gezegen was voor z’n namiddag dutje, konden we hem niet meer zien. Nog even gewacht of de leeuwin er ook aankwam (best lang) maar dat leek verloren moeite. Volgens Max zouden we waarschijnlijk geen leeuwen in de bomen zien omdat ze jongen hadden en ze dan zelf niet de boom ingaan. Dat was jammer, maar onze vreugde was groot toen we uiteindelijk doorreden en nog geen 200meter verderop de leeuwin met 4 jonkies zagen spelen. Hier heeft Gaby denk ik 900 foto’s van;).
‘s Avonds aten we met de rangers mee. De veelbelovende Irish potatoes bleken gewoon gekookte aardappelen en daarbij hadden we pindasaus en op aanraden van Max ook rijst. Voedzaam, lekker en nogal apart. De kamer die we noodgedwongen met z’n drieen moesten delen zat vol ongedierte (papa’s boxer ook) en zelfs killer-Gaby kreeg hem niet schoon met z’n elektrische vliegermepper. Dit begon toch wel echt op" kamperen" (in mijn vocabulaire gelijk aan "afzien") te lijken.

Dag 6: Vrijdag 17 augustus
Half 7 op en kwart voor 7 in het donker in de auto want ik had bedacht dat ik de zonsopgang wilde zien tijdens een gamedrive. De guides waren nog niet wakker maar we mochten ook zelf verkennen dus ditmaal namen we de Northern loop (de southern hadden we de middag ervoor al gedaan) richting het moeras. Het was helaas echt veel te mistig voor de zonsopgang en de hele route leek meer terreinrijden dan iets anders en op sommige momenten wel even een schietgebedje gedaan dat we niet in de savanne vast zouden komen te zitten op een plek waar we 3 weken later aangevroten teruggevonden zouden worden. Gelukkig is pap natuurlijk all-round chauffeur en zijn we heelhuids, met mooie olifanten foto’s teruggekeerd.
Daarna zijn we in noordelijke richting doorgereden naar een gorge/ravijn in hetzelfde park, waar we chimptrekking konden doen. Dat kan normaal alleen om 8 en 14 uur maar omdat alles vol zat (het was tenslotte hoogseizoen) mochten wij wel een prive tour om 11 uur. Ik vond het een beetje een kermisattractie omdat je de beesten niet echt goed kunt zien (ze zitten heel hoog in de boom) maar de gorge was mooi en het was leuk om gedaan te hebben.
Daarna richting de dagbestemming Mweya peninsula vertrokken, de populairste locatie van het park. Nog een namiddag game drive gedaan en een plekje gezocht in het hostel. ‘s Avonds echter heerlijk gegeten en gedronken in de nabijgelegen duidelijk veel chiquere lodge.

Dag 7: Zaterdag 18 augustus
Lekker uitslapen want we hoefde pas om half 9 bij de Kazinga channel launch te zijn, het hoogtepunt van het QENP en ook weer alleen met ons drietjes. De mooiste vogels, krokodillen, buffels, nijlpaarden en een waterspuitende olifant van heel dichtbij bewonderd (in Gaby’s geval weer voornamelijk door de lens van zijn camera, haha). Vooral de olifant was werkelijk een magnifiek gezicht.
Vervolgens een laatste game drive gedaan aan de oostkant van het park, langs kratermeren en zoutvlakten maar meer dan een gemoedelijk snackende olifant niet kunnen spotten. Helaas geen luipaarden dus voor ons dit keer.
Daarna ook weer lekker geluncht in een lodge aan de noordkant van het park met uitzicht op Lake Edward (of Albert) en doorgereden naar Fort Portal, volgens de reisgids het charmantse stadje van Uganda maar daar hadden we ons waarschijnlijk iets te veel bij voorgesteld. De stad was kleurrijk maar verder als vele anderen. Het hotel was echter wel bovengemiddeld schoon en de douche heerlijk warm.

Dag 8: Zondag 19 augustus
Vroeg op pad want we hadden nog een flinke reis terug naar de hoofdstad voor de boeg. Daar wilde ook nog op de vismarkt eten waar de mannen de eerste dag al genoten hadden. Dat allemaal gelukt en erg lekker geluncht. Tijd voor de volgende bestemming, om half 7 vlogen we via Kigali naar naar Bujumbura, het volgende (voor mij al bekende) avontuur...